Mgr psychologii SWPS, psychoterapeuta; specjalizuje się w pracy z traumą rozwojową i rodową (transgeneracyjną). Od ponad piętnastu lat prowadzi psychoterapię indywidualną, terapię par i rodzin, a także wsparcie psychologiczne w kryzysach osobistych i zawodowych. Pracuje w nurcie ericksonowskim i neurolingwistycznej psychoterapii. Korzysta z narzędzi modelu neuroafektywnego relacyjnego modelu NARM, Integralnej Psychologii Somatycznej dra Rajy Selwama, psychologii transpersonalnej i psychobilogii w podejściu Recall Healing.

Absolwentka studiów podyplomowych Praktyczna Psychologia Społeczna SWPS i Studium Systemowej Terapii Rodzin w Polskim Instytucie Ericksonowskim.

Pracy transgeneracyjnej m.in. metodą ustawień systemowych Berta Hellingera uczy się od 20 lat. Absolwentka Akademii Psychologii Transpersonalnej Hipnozy regresyjnej i ustawień systemowych u prof. Joaquima Parra Marujo, Szkoły Ustawień Sytemowych dla zaawansowanych terapeutów u Małgorzaty Rajchert Lewandowskiej.

Ustawień uczyła się na licznych na warsztatach szkoleniowych u: Berta Hellingera, Gerharda Walpera, Coline d’Aubret, Cecilio Regojo, Marii Senftleben Gudrich, Wolfganga Dreussera, Ilse Kutschery, Claude’a Rosseleta

Ukończyła liczne szkolenia z zakresu hipnozy ericksonowskiej prowadzone przez wykładowców z The Milton H. Erickson Foundation z Pheanix Arizona, w tym Brent B. Geary, Jeffrey K.Zeig, Michael Yapko, Norma Barretta, a także Claude Virot.

W objęciach rodu: jak doświadczenia poprzednich pokoleń wpływają na relacje rodziców z dziećmi dzisiaj.

W wystąpieniu zostanie przedstawiony mechanizm transgeneracyjnego przenoszenia traumy i jego wpływ na współczesne relacje rodzinne. Zostanie zwrócona uwaga na kontekst relacji rodziców z dziećmi z jakąś formą neuroatypowości i neuroróżnorodności. Zostanie uwzględnione podejście systemowe oraz odniesienia do badań naukowych w tym zakresie. Wykład ukaże, jak nierozpoznane i niewyrażone emocjonalnie doświadczenia poprzednich pokoleń kształtują dzisiejsze style przywiązania, strategie wychowawcze i zdolność do regulacji emocjonalnej u rodziców i dzieci. Zostanie poruszona kwestia niewidzialnego dziedzictwa emocjonalnego, które może wpływać na sposób, w jaki interpretowane i rozumiane są potrzeby dziecka z zaburzeniem neurorozwojowym – z jednoczesnym nieświadomym przenoszeniem wzorców z własnego dzieciństwa lub traum przodków.

Celem wykładu jest otwarcie pola do refleksji oraz wskazanie możliwych dróg pracy terapeutycznej, edukacyjnej i wspierającej, a w szczególności otworzenie opcji wyboru działań w tym zakresie.